ایران یا پارس
گمشده های تاریخ ایران
ایران را آنگونه که بوده و هست بشناسیم

 ــ این پرسش، پاسخ بله و نه دارد. نظر منفی درباره این اقدام، پس از شهریور 1320 فزونی یافت كه گفتند این كار خواست استعمار انگلستان بود و همسایگان ایران را هم راضی كرد. به گفته این اصحاب نظر، پس از كودتای سال 1299 و سر و سامان یافتن امور كشور و نوسازی ارتش و تمركز قدرت در پایتخت، نگرانی انگلستان كه مناطق شرقی امپراتوری پارسی ها را افغانستان و بلوچستان نامیده بود و خطوط مرزی عراق را كه قبلا به صورت یك كشور وجود نداشت به سود دولت بغداد ترسیم و تعریف كرده بود افزایش یافت كه ممكن است یك روز ایرانیان در صدد متحد ساختن قلمرو سابق تحت یك پرچم ( به زور و یا سیاست ) برآیند، مخصوصا كه در چند نقطه از دنیا به ویژه در اروپا چنین احساسی مشاهده می شد. لذا با برانگیختن برخی از رجال حرف شنو خود مخصوصا آنان كه شهرت « سیاسی ــ فرهنگی » داشتند و با استناد به سخن فردوسی كه روی نام « ایران » تاكید بسیار كرده بود و ایرانیان تسلیم كلام فردوسی بودند این فكر را تقویت كردند كه دولتهای خارجی هم باید از عادت 2 هزار و پانصد ساله دست بردارند و ایران را « پرشیا، پرژیا ، پرسه و ... » نخوانند. حتی بخشنامه شده بود كه نامه های با این عناوین پذیرفته نشود. حال آن كه ملل دیگر ممالك خارجی را همچنان به نام هایی كه در طول تاریخ به آن عادت كرده اند می خوانند و كسی هم آنها را منع نمی كند. برای مثال: یونان و گریس، آلمان و ژرمانی، هند و ایندیا، مصر و ایجپت، انگلستان، انگلیز ، بریتانیا و یونایتد كینگدم و ... و اعتراضی هم نیست. این اقدام دولت وقت، مسكو را هم راضی كرد كه بسیاری از مناطق امپراتوری پارسی ها را در قلمرو خود داشت. دولت وقت غافل از این بود كه ذهن توده ها در خارج از كشور را با بخشنامه دولتی نمی شود تغییر داد و نوجوانان در مدارس ممالك دیگر و در كتب درسی كارهای « امپراتوری پارسی ها » ، ادبیات پارسی ، پرس پولیس و ...را می خوانند و نامی از ایران نیست و در محاوره هم از پرشین راگ ( فرش ایرانی) ، پرشین كت ( گربه ایرانی )، پرشین ملون ( خربزه ایرانی ) ، پرشین هت ( كلاه پوستی ایرانی ) و ... نام می برند و به تدریج فراموش می كنند كه ایران همان « پرشیا » است كه 13 قرن تنها ابرقدرت و یا یكی از دو ابرقدرت جهان بود و آن ادبیات غنی را داشت و زادگاه بسیاری از فرضیه ها، علوم و فنون بود. زیان اقدام دولت وقت كه دانسته و ندانسته آن را انجام داده بود در سالهای اخیر بیشتر آشگار شده است. برای مثال: در پی رویداد 11 سپتامبر سال 2001 آمریكا، بسیاری از آمریكاییان میان ایران و عراق فرق نگذاشتند و ایرانیان را هم به چشم عرب نگاه كردند. در ماه مه سال 2003 یك پژوهشگر آمریكایی با توجه به این وضعیت، پس از یك بررسی علمی اعلام كرد كه 87 درصد آمریكائیان گمان می كنند كه ایرانیان به دلیل اختلاف یك « حرف » در املای واژه نام ایران و عراق به لاتین، عرب هستند و .... این پژوهشگر پیشنهاد كرد كه در كتابهای درسی، هرجا كه نامی از امپراتوری پارسی ها و یا ایران برده می شود؛ در پرانتز، نام دیگر را هم ذكر كنند( كه معلوم نیست این توصیه رعایت شود). وقتی كلمه پرژیا ( پارس ) به چشم به خارجی می خورد در ذهن او ، سرزمینی از دریای مرمره تا رود سند و كوههای پامیر تداعی می شود ولی واژه « ایران » كشور كوچكی در یك گوشه از جهان و عمدتا درجهان عرب را تداعی می كند. نظام سابق در دوران شاه هم اشتباه دیگری مرتكب شد كه استان فارس را از خلیج فارس و استان كرمان را از دریای عمان جدا ساخت.

نقل از سایت Iranians History on This Day


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 30 شهريور 1390برچسب:, توسط افشین |